Νεκάτσιασα

Ζω με ένα μόνιμο ανακάτωμα στα στομάχια μου. 

Ζω πάνω σε ένα κρουτόν που πλέει σε μια θαλάσσια σούπα πτωμάτων. Κανεί. Αρρώστησα.

Εν κόσμος τούτος? Εν γίνεται να θεωρούμε ότι είμαστε τάχα πολιτισμένοι και να επιτρέπουμε να γίνεται τούτον ούλλον το κακό και η έννοια μας να είναι πώς θα χτίσουμεν τοίχο να μεν βρουν οι κατατρεγμένοι ασφάλεια και άσυλο. Εν γίνεται να θεωρούμε ότι είμαστε τάχα πολιτισμένοι και να βγάζουμε χολή για μετανάστες και πρόσφυγες. Επεμβαίνουμε στα εσωτερικά των χωρών και προκαλούμε πολέμους και μετά έχουμε παράπονο που σιονώνονται προς τα μέρη μας ποτάμια δυστυχίας και προσφύγων.

Ναι, οκ, τζιαι εγώ ανησυχώ για την εξάπλωση του ισλάμ στην Ευρώπη, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να κλείνουμε τις πόρτες στους ανθρώπους. Και αν θεωρείς ότι η βοήθεια που πιάνουν από τα κράτη είναι πολλή, αυτό είναι πρόβλημα των κρατών μας και όχι των μεταναστών. Σαν μεν τους εδιούσαμεν τόσα, δικό μας είναι το θέμα όχι δικό τους. Και οκ αν έχεις πρόβλημα με το ότι προσπαθούν να επιβάλουν απαράδεχτα έθιμα και τάχα προσβάλλονται με τα δικά μας (εγώ έχω), πάλε όμως εν μου φταιν οι μετανάστες, τα κράτη μας μου φταίνε που κρώννονται σε 5 πελλούς.

Όπως και να έχει δε γίνεται να αφήνεις ανθρώπους, άντρες, γυναίκες και ειδικά μωρά  να θαλασσοπνίγονται. Δε γίνεται! Ή θα τους προσφέρεις ασφαλή δίοδο και θα τους παρέχεις άσυλο ή, αν δεν μπορείς να τους δεχτείς όλους (οκ, συμφωνώ), να κόψεις το λαιμό σου να  βρεις άλλες λύσεις. Πχ να οριοθετήσεις ασφαλείς περιοχές στα σύνορα των χωρών τους, όπου να μπορούν να καταφύγουν οι άμαχοι ξέρω ‘γω. Άμα θέλουμε βρίσκουμε λύσεις στα πάντα. Άμα θέλουμε. Άλλα δε θέλουμε, θέλουμε μόνο τα πετρέλαια τους και να ελέγχουμε τον εκάστοτε δικτάτορα τους. 
Α! και να παραγγέλουμε χριστιανούς αντί μουσουλμάνους. Άσιχτίρ, ενεκάτσιασα μας.