Τωρά τελευταίως είχαμεν αρκετές συζητήσεις περί διαπαιδαγώγησης…
Μια από τις καλύτερές της ήταν η μέθοδος “Ο πελλός θέλει τον αντίπελλον του”:
Ήμουν περίπου 7, όταν με τον μπράδερ αποφασίσαμε να σηκώσουμε μπαϊράκι ενάντια στις καταπιεστικές προσταγές του καθεστώτος που απαιτούσε να μαζεύουμε τα παιχνίδια μας και να κάνουμε τα μαθήματα μας, πριν να μας επιτραπεί η έξοδος για παιχνίδι στη γειτονιά.
Ε όι! Τέτοια καταπίεσης δεν θα ήταν πλέον ανεκτή. Σήκωσα καυγά μεγάλο που κατέληξε στην απειλή “εμείς εννα φύουμεν από το σπίτι!!”.
Ανταρσία.
Πάει η Γιαγια στην πόρτα, την ανοίγει και λέει: Θέλετε να φύετε? Γγόου ον. Μπι μαϊ γκεστ. Η πόρτα είναι ανοικτή και τα σκυλιά δεμένα.
Καϊσι: Χα. Μα ενόμισες μπλοφάρουμεν?? Πως εθθα φύουμεν? Γουότς μαϊ μπάκ!
Τζαι εφύαμεν. Βγήκαμε έξω με το κεφάλι ψηλά και με αγέρωχο σούσμα και φύγαμε.
Η Γιαγιά έκλεισε πίσω μας την πόρτα.
Άνεμος στη βράκα σας και αέρας στα πανιά σας!
Εμείς κατεβήκαμε στη χωράφα που παίζαμε ως συνήθως, αποφασίσαμεν ότι εκεί θα στήσουμε το νέο ανεξάρτητο σπίτι μας, φτιαγμένο από παλιόξυλα και χαρτόκουτες. Είχαμε και συμπαράσταση από τους υπόλοιπους ροκόλους της γειτονιάς. Επαίζαμεν ώσπου εσκοτείνιασε. Ήταν πολλά ωραία!
Να σου δείξω εγώ Τσάρε ποιος έσhει το πάνω σhέρι!
…Ώσπου τζαι επεινάσαμεν.
Οκ. Αυτό δεν το είχαμε σκεφτεί. Τώρα? Τι κάμνουμεν? Πάμε σπίτι να φάμε και μετά βλέπουμε?
Πάμε σπίτι, χτυπάμε το κουδούνι. Ανοίει η γιαγιά και μας κοιτάζει παγερά.
Τσάρος: Τι θέλετε παρακαλώ?
Καϊσι: (με κατεβασμένα τα αυτιά) Εεε επεινάσαμε..
Τσάρος: Αφού εσείς θέλατε να φύετε. Ε! Φύετε!
Και σhλαααγκ κλείει μας την πόρτα στα άκρως έκπληκτα μουτρούθκια μας.
Σοκ, πανικός και ξανά σοκ.
Ρε να κτυπάμε το κουδούνι, ρε να παρακαλάμε, ρε να κοιτάζουμε από τα παράθυρα κάπως έτσι:
…τίποτε η Γιαγιά.
Εκάθετουν αμέριμνη και “αδιάφορη” και διάβαζε το βιβλίο της.
Αχχχ… Αυτό ήταν και το τέλος του κινήματος “θα πιάσω τα πράματα μου, να φύω που δαμέσα, να σας δείξω εγώ”.
Τι να πεις? Οι όμορφες επαναστάσεις όμορφα καταστέλλονται…
Γιαγιάες simply rule the universe! :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπώ τη γιαγιά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι και η πρώτη!
Αρέσκει μου τούτος ο τρόπος διαπαιδαγώγησης ! ( έτσι για να δεις τι τραβουν τα νεραϊδόπαιδα! )
σήμερα που να τολμήσεις να κάμεις έτσι πράμα με τόσους ανώμαλους τζαι παιδεραστές που εγέμωσε ο τόπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερά τα παιδιά που βρίσκουν στον δρόμο τους ανάλογες γιαγιάδες.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχαα εν ήταν οργανωμένο το λαϊκό κίνημα γιαυτό που απέτυχε η επανάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καλά όμως! Πρέπει να ήθελε να φυρτεί η γιαγιά.
Έχει δίκαιο η μάνα, δεν είναι καιρός για τέτοιες μεθόδους αλλά για το καιρό που έγινε, ωραία η γιαγιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌι εννα σας κάμει πούλλαν η γιαγιά! χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλεια η ιστορία και το γατί :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφή@TT: God is a grandma after-all !
ΑπάντησηΔιαγραφή@Νεράιδα: Εεετσι εεετσι...
@Μανα+Σμιλί: Νταξει δεν είναι ότι δεν μας παρακολουθούσε. Οσο για τους ανώμαλους νομιζω ο αριθμός τους ήταν και είναι σταθερός. Και τότε υπήρχαν και τώρα. Και τώρα έχει παιδιά που παίζουν στις γειτονιές.
@patinios: Πράγματι!
@Μαριλού: Εννοείται! Μα ήταν μεγάλη αλούπα!
@Invictus: Όι ξαπολά μας!
@Ούφ: Τέτοιες πολλές, γιαυτό της είχαμε αδυμανία!
Oh yes, he is!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αριθμός των ανωμάλων νομίζω έννεν σταθερός. Η αναλογία τους με τους υπόλοιπους πολίτες ίσως ναν σταθερή όμως.
@ΤΤ: χαχαχα :-D
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όμως έχω όρεξη για κουβέντα...
Ο λόγος που νομίζω εν έτσι εν επειδή αμαν το σκεφτώ πάντα γίνονταν έκτροπα απλά δεν το μάθαινε η ευρεία μάζα όπως γινεται σήμερα με τα ΜΜΕ.
Δηλαδή αμα δεν είχαμε πρόσβαση σε τηλεόραση, ίντερνετ κτλ, πόσους ανώμαλους-παιδεραστές έχεις στο άμεσο οικογενειακό-φιλικό σου περιβάλλον?
Ηταν να ακούσεις για 2-3 περιπτώσεις μάξιμουμ με μεγάλη διαφορά χρόνου η μια από την άλλη. Ενώ τωρά μιαν την άλλη ακούεις τα έκτροπα και στο εσσωτερικό και στο εξωτερικό.
Ασε που στην πλειοψηφία τους οι Θύτες-τέρατα εν άτομα γνωστά στους γονείς παρά κάποιος άγνωστος στο δρόμο.
Σίουρα τούτο εν μπορείς να το κάμεις σε οποιοδήποτε κοπελούδι. Έχει που δεν θα εστρέφουνταν έτσι εύκολα... Νομίζω σήμερα ούλλοι είμαστε πιο εγωιστές. Αν τζαι ελπίζω ότι (ΑΝ ΠΟΤΕ) θα είμαι το είδος της μάνας που θα έχει το είδος των παιθκιών που αν το κάμουν τούτο, έτσι θα τους συμπεριφερτώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έτρεμα ότι έννα με θκιώξουν τζαι να με αφήκουν να τζοιμούμαι στο μπόιλερ ρουμ-κρίππιεστ πλέις ιν δε χουντ- αν έκαμνα κάτι που δεν έπρεπε. Τζαι όι που ήμουν 5. Ως το γυμνάσιο και βάλε. Επίστευκα ότι θα το εκάμναν. Ακόμα πιστέυκω ότι θα το εκάμναν.
Κατά τα άλλα συφωνώ μαζί σου ότι εν επολλύναν τζαι τόσο οι ανώμαλοι, απλά τωρά τα μαθαίνουμε μάλλον.....
Καϊσούιν, ποννα απαντήσω στην ερώτηση, να μετρήσω τον εαυτό μου ή να τον εξαιρέσουμε; :D
ΑπάντησηΔιαγραφή@Moonlight: Και εγώ ελπίζω να καταφέρω να συμπεριφερθώ έτσι. Πιστεύω ανάλογα με την ηλικία κρατάς την ανάλογη στάση. Αμα κόψεις από νωρίς τη φόρα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο αργότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΤΤ: Στην περίπτωσή σου ένα πρόβλημα το έχουμε ως γεγονός :-Ρ
Χαχαχα τουίστεντ 'συ είπας (εν καλά που το πα;).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι 'γω νομίζω εν που τα μαθαίνουμε παραπάνω τωρά,ενεν ότι επολλύναν οι ψυχοπαθείς που μόνοι τους.
Επίσης, τωρά που το επρόσεξα, εν ωραία η πάνω πάνω εικόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήχα! θεά η γιαγιά...καλά να σας κάμει! μερικές φορές there is no other way to learn!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rania: :-D Ναι!! Ηταν πολλά καλή!
ΑπάντησηΔιαγραφή