Ωδή στο Χτίστη

Η ανακαίνιση προχωρά κανονικά. Διόρθωση. Προχωρούσε κανονικά, ώσπου μας τα χάλασε λίγο ο καιρός.  

Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε αλουμίνια και αυτό απαιτεί να μείνει το σπίτι χωρίς παράθυρα για 3-4 μέρες, ώσπου να τριφτούν και ξαναμπογιατιστούν οι κάσιες και περιμένουμε να δούμε από βδομάδας αν θα ποκάτσουν λίγο οι βροχές, για να προχωρήσουμε.

Τζαι επειδή δαμέσα είπα τα κακά κάποιων μαστόρων, θέλω πολλά να πω τζαι τα καλά.

Έχω να δηλώσω λοιπόν ότι ο χτίστης μου ήταν λαχείο.

Εμετάνωσα που δεν του έδωσα να μου κάμει και τα βαψίματα. 

Μα ό,τι τζαι να πω εν λίο:

Ό,τι είπαμε έγινε στην ώρα του.

Εν καθαρός τζαι συγυρισμένος.

Είπα του να προσέχει τα πατώματα γιατί δε θέλω να τα αλλάξω τζαι παρόλα τα σχίσματα, ξηλώματα, χαλάσματα τζαι πατσιαρίσματα, δεν έχουν ούτε μια γρατσουνιά.

Έπρεπε να σπάσει τη βάση της κουζίνας και να αφαιρέσει κάποια κομμάτια από το πάτωμα. Όσοι ήρθαν να τα δούν τον καιρό των προσφορών εσαλαβατούσαν ότι εν πολλά δύσκολο, τζαι εννα τσακρίσουν τα γύρω κομμάτια. Τούτου ετσάκρισεν του μόνο ένα τζαι ενεκαλιέτουν μόνος του τρείς ημέρες.

Ό,τι πρόβλημα τζαι να υπήρχε προσπάθούσε να βρεί λύση που όχι μόνο να είναι καλή, αλλά και οικονομική, έστω και αν σήμαινε πιο πολύν κόπο από τη μεριά του. Εγλύτωσεν μου τζαι κάποια λεφτά στο τέλος με κάποιες ιδέες που είχε.

Αυτοδιορίστηκε και δεύτερος επιστάτης και είχε και έννοια των άλλων μαστόρων να μεν κάμνουν της τζιεφαλής τους.

Τζαι το καλλύτερο? Ήταν ο πιο τίμιος ‘πού ούλλους. 

Είχαμεν υπολογίσει εμείς περίπου πόσο θα ήταν ένα λογικό ποσό για τη δουλειά του χτίστη και ήταν ο μόνος που έδωσε προσφορά όσο έπρεπε τζαι λίιιιγο παρακάτω. Με παζαρέματα με τίποτε. 

Ο άλλος που επαίζετουν  να πιάσει τη δουλειά είπεν τα διπλάσια σχεδόν τζαι μετά από παζάρεμα κατέβηκε στο σωστό ποσό.

Βασικά τούτος ήταν ο λόγος που αποφάσισα στην αρχή να του δώσω τη δουλειά. Λαλώ “από τη στιγμή που φάνηκε κύριος από την αρχή, μπορεί να φανεί κύριος και στη δουλειά του”.

Μα ήταν λαχείο λαλώ σας.

Εδούλευκε μαζί με τον γιό του ένα πολλά καλογέλαστο τζαι πρόθυμο κοπελλούι. Εν ξένοι. Τζαι τζίνοι που χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκός. Εσhει 10 χρόνια που εν Κύπρο και ξέρουν πολλά καλά Κυπριακά. 

Εγνώρισα και τη γυναίκα του που ήρθε στο σπίτι κάνα θκιό φορές. Έμαθε ότι τζαι η μάμμα μου εννεν ‘που Κύπρο τζαι ρωτά με: Νιώθεις αποδεχτή? Η έννοια της εν να μεν νιώθουν τα παιδιά της απόρριψη ‘που τον περίγυρο. Ο γιός της, πον ο μεγάλος, ήταν 10 χρονών όταν ήρθαν. Επήεν σχολείο δαμέσα, πλέον νιώθει πιο πολλά Κυπραίος παρά ξένος. Δαμέ εν η ζωή του, οι φίλοι του, η φιλενάδα του κτλ.. 

Αλλά η Κύπρος άλλαξε τωρά τελευταίως λαλεί μου. Εμείς έχει τόσα χρόνια που μένουμε στο τάδε χωριό, ξέρουν μας ούλλοι, αλλά επειδή στην Κύπρο ήρθαν τζαι κάποιοι ξένοι που εννεν καλοί επηρεάζει μας ούλλους... η αντιμετώπιση του κόσμου που εν μας ξέρει.. Εννεν το ίδιο όπως στες αρχές, λαλεί μου. 

Έλυσεν την η μίλλα μου. Εν ποτούντες περιπτώσεις που “τα χλωρά καίγονται μαζί με τα ξερά”. Τζαι τι να της πεις?