Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Συμπτωματολογία-the truth

Γράφοντας την προηγούμενη ανάρτηση ξαναθυμήθηκα λεπτομέρειες που χαζίρι να τες ξεχάσω. Οπότε εν αλήθεια. Οι έγκυες και οι φρεσκόγεννες παθαίνουν κάποιου είδους αμνησία που βοηθά φαίνεται στην εξέλιξη του είδους. 
Προχτές πχ ερωτούσαν με τι συμπτώματα είχα τζιαι αυθόρμητα εφκήκεν που το στόμα μου «όι ρε τίποτε, μια χαρά είμαι, εν έκαμα ούτε έναν εμετό».

ΨΕΜΑΤΑ. 
Είπα ψέματα τζιαι έκαμα τζιαι 2-3 λεπτά να το συνειδητοποιήσω. Ακόμα καλά καλά δεν επεράσαν τζιαι ο εγκέφαλός μου, όσος απέμεινε, αρχίζει τζιαι κάμνει delete
Νο γουόντερ που όπου τζιαι να ρωτήσω ούλλες είχαν τες τέλειες εγκυμοσύνες τζιαι διούν σου την εικόνα ότι ετζυλούσαν σαν χαρωπές μπαλίτσες σε καταπράσινα λιβάδια. 
Που αν τύχει τζιαι μιλήσεις με πιο μεγάλες γυναίκες κάμνουν σε να νιώθεις ότι ίσια πάνω σου εχάλασεν η μόλα που ως προχτές τους εδίαν τη δυνατότητα να τα χέζουν τα κοπελλούθκια μες τα χωράφια  (τεραστιοτάτων διαστάσεων ψέμα που θα το αναλύσω σε άλλη ανάρτηση).

Ευτυχώς που υπάρχουν και τα φόρουμ που γράφει η κάθε μια τον πόνο της ιν ριαλ τάιμ, αλλιώς θα ενόμιζα ότι είμαι η εξαίρεση στα παραπάνω. Ότι μόνον εγώ είμαι η παραθκιάνταλη. 

Λοιπόν τα καταγράφω πριν τα φάει το αλτσχάιμερ των αγκαστρωμένων.

- Υπνηλία. Πολύς ύπνος. Όλες τις ώρες σε όλα τα μέρη. Εγώ, που ούτε ένα κουρίν το μεσημέρι δεν έπαιρνα, εκατάντησα ακριβώς σαν τα καττούθκια 2 αναρτήσεις πιο κάτω. Όχι συνεχόμενα όμως. Κάθε λίγο κατούρημα.

Συχνοουρία. Εγώ που δεν σηκωνόμουν ούτε μισή φορά τη νύχτα. Τώρα ξέρω πως νιώθουν οι γέροι. Που σηκώνονται 186886 φορές τη νύχτα να κατουρήσουν. Έχω να κοιμηθώ συνεχόμενα από τότε που αγκαστρώθην. Προφανώς είναι κάποιο τρέινινγκ που σου κάμνει η πουτάνα η φύση σε προετοιμασία των συχνών ξυπνημάτων μες τη νύχτα για το κοπελλούδιν.

- Ναυτίες. Πολλές αναγούλες. Πρωί-μεσημέρι-βράδυ-πόλα-σέλα. Οι Εγγλέζοι ονομάζουν τες πολλά trollικα *morning sickness* ιμίχιμου τζιαι πιστεύκουμεν τους και εμείς και νομίζουμε μόνο το πρωί νοιώθεις έτσι. Αλλά πράγματι δεν έκαμα ποτέ εμετό. Περίεργες αναγούλες. Καμία σχέση με εκείνες που έχει κάποιος όταν εν άρρωστος. Ούτε μου εβρομούσαν τα φαγιά ούτε τίποτε. Ίσια ίσια που άμαν έτρωα κάτι ένιωθα πολύ καλύτερα.

Ζαλάδες. Άλλο περίεργο πράμα και τούτο. Σαν εκάθουμουν στα βραστά μου, χωρίς να κάμω κάτι -πχ να σηκωστώ απότομα- έπιανε με μια ζαλάδα, μία αδυναμία, ένα πράμα σαννα έπεσε απότομα η πίεσή μου (φαντάζομαι δηλαδή ότι κάπως έτσι πρέπει να νιώθουν εκείνοι που πέφτει η πίεσή τους, γιατί ποτέ δεν είχα έτσι θέματα). Τζιαι όπως έρχετουν έτσι έφευγε, χωρίς να κάμω κάτι ιδιαίτερο. Απλώς έθελε την ώρα του. Από ότι εδιάβασα εν απόλυτα φυσιολογικό και συνηθισμένο και συνδέεται με τις ορμόνες και τη διαδικασία που κάνει ο οργανισμός να αυξήσει τον όγκο του αίματος. 

- Ρινίτιδα. Τούτο τωρά είχεν με προβληματίσει και στην αρχή ενόμιζα ότι εκρυολόγισα, μα γιατί αψιουρίζομαι συνέχεια ρε κουμπάρε,  λες ναν η σκόνη,  λες να απέκτησα καμιάν αλλεργία στα καλά καθούμενα, μα γιατί εν ακόμα βουλομένη η μύτη μου και λαλείς να πάω σε οριλά και τι στο καλό ίσια τωρά που εν θέλω ούτε να σκέφτουμαι τα φάρμακα γαμώ το φελέκι μου. 
Τελικά το γοογλε μου γλύτωσε το 50ευρω σε επίσκεψη και ανακάλυψα ότι υπάρχει κάτι που λέγετε pregnancy rhinitis και ναι το έχουν πολλές και δεν είναι εγώ η μόνη περίεργη.  

Καούρες. Ευτυχώς είχα μόνο ελάχιστες φορές. Πολλά χτιτζιόν πράμα. Τες συμπάθειές μου σε όσους έχουν ευαίσθητα στομάχια. Μέχρι τώρα η αλήθεια εθώρουν σας λίο με το μισό μου και βαθειά μέσα μου ενόμιζα ότι είστε και λίγο ντράμα κουίνς. Πάλε από ό,τι εκατάλαβα εν πολλά συνηθισμένο. 

Δυσκοιλιότητα. Και πάλι θέλω να απευθύνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς στους απανταχού δυσκοίλιους το ντράμα τον οποίων αγνοούσα παντελώς. Μιλώ σου τι εν τούτο το πράμα? Δεν είναι ότι εδυσκολεύκουμουν όταν ήταν να πάω τουαλέτα. Απλά δεν  μου ερχότανε. Με τίποτε. Εκεί που όλα λειτουργούσαν ρολόι και μία φορά την ημέρα τουλάχιστον είχα την ευχαρίστηση να στείλω τα χαιρετίσματά μου στην εξουσία, τωρά τίποτε. 
Να καταλάβεις παλιά έτρωα κάποτε all bran απλώς γιατί μου άρεσε πολλά η γεύση τους και σε μάξιμουμ 2-3 ώρες έτρεχα. Τωρά είχε μέρα που θυμάμαι ακόμα πολλά χαρακτηριστικά που έφα all bran το πρωί, μετά φασολάκια το μεσημέρι και σαλάτα τη νύχτα και ξανά all bran το άλλο πρωί και ξανά σαλάτα και τίποτε. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Τα εντεράκια μου πρησμένα αλλά τίποτε. Η μισή κοιλιά που έκαμα είναι σκέτο πρήξιμο, είμαι σίγουρη. 

- Πόνος στη μέση και την κοιλιά. Σαν τον πόνο που νιώθει κάποια στην περίοδο. Και πονάκια σαν τραβήγματα ή τσιμπήματα. Τούτο θέλει λίγη προσοχή και να επικοινωνήσετε με τον ιατρό σας πάραυτα. Μπορεί να μεν εν τίποτε και απλά να οφείλετε στις ορμόνες που χαλαρώνουν τους συνδέσμους και προκαλούν πολλά και από τα πιο πάνω μπορεί ναν επειδή τεντώνονται οι μύες της μήτρας και αυτοί που τους στηρίζουν,  μπορεί και να είναι κάτι λίγο πιο σοβαρό. Λίες λεπτομέρειες δαμέ ποτζί τζιαι ποδά. Επειδή είχα ήδη μια αποβολή και είχα κάμποσους πόνους και στη μέση και στην κοιλιά σε κάποια φάση ο ιατρός με έβαλε σε κατ’ οίκον περιορισμό για 3 εβδομάδες περίπου. Εγύρισεν μου μόνη μου μες τους τέσσερις τοίχους όλη μέρα κάθε μέρα. 
Αλλά το πιο εκνευριστικό και σπαστικό πράμα ήταν που διάφορες έξυπνες ελαλούσαν «ου μα εν πολλά νωρίς να πονείς τη μέση σου» Τάχα? Λαλώ ψέματα? Εν του νού μου? Ηλίθιες. Σάννα και όλος ο κόσμος έχει τα ίδια συμπτώματα με εσάς και άλλο κανένα. Ασιχτίρι.

- Νευράκια. Πολλά νευράκια. Ορμόνες.


Εξήχασα τίποτε? Νομίζω όι. Οκ φαίνουνται πολλά. Αλλά σοβαρά τωρά δεν είναι και τόσο τραγικά όσο φαίνονται. Όσες δεν εγκυμονήσατε ακόμα κουλάρετε. 
Μπορεί να μεν νιώσετε τίποτε που τούτα. Μπορεί να νιώσετε άλλα. Όλα παίζουν. 
Κυρίως να θυμάστε ότι ό,τι και να γίνει εν απόλυτα φυσιολογικό και μεν αφήσετε κανέναν να σας κάμει να αναρωτιέστε αν είστε φυσιολογικές. Μια χαρά είστε. Και εγώ μια χαρά είμαι. 
Και λαλώ σας καλά καλά δεν μου επεράσαν τα συμπτώματα και άρχισα να τα ξεχνώ. Εγώ που είμαι γενικά δύσπυρος άνθρωπος σε τούτα (να φανταστείς νιώθω δυσφορία άμαν πρέπει να πάω κομμωτήριο ή αισθητικό και έκαμα τα πάντα από λέιζερ κτλ και βάφομαι μόνη μου και έχω όλα τα αξεσουάρ, για να μεν χρειαστεί να ξαναπατήσω). 
Αμαν εγώ που είμαι έτσι και ταυτόχρονα δεν έχω και την πιο εύκολη εγκυμοσύνη του κόσμου, λαλώ με ευκολία «όι ρε τίποτε, μια χαρά όλα» πιστέψετέ με μια χαρά θα είστε και όσες μπορεί να φρικάρατε διαβάζοντας τα παραπάνω. 

Ομολογήστε και οι υπόλοιπες. Εν είχατε τίποτε τίποτε? Μα είμαι μόνη μου σιόρ? 

19 σχόλια:

  1. Εν εισαι μονη σου! Ακριβως τα ιδια τζιαι δαμε minus την δισκοιλιοτητα. Εξιχασες τζιαι οτι το βυζι εγινε πομπαρτα τζιαι δεν χωρει μεσα στα ρουχα. Εγω νιωθω παραπανω αναγουλες αμαν αρχισω να πεινω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το βυζί δε χωράει πουθενά. Θέλει δική του ανάρτηση και ταχυδρομικό κώδικα.

      Διαγραφή
  2. Τιποτε;;;; Τιποτε;;;; ΤΙΠΟΤΕ;;;; Ποιά εν είχεν τίποτε που τούτα να την πυροβολήσω πάραυτα!!! Το μόνο που εν ειχα εγώ εν η υπνηλία. Ενώ υπό κανονικές συνθήκες ήμουν και είμαι υπναρού, όταν εγκυμονούσα τίποτε. Τα υπόλοιπα, ζαλάδες, συχνοουρίες, πονάκια, δυσκοιλιότητες τα δοκίμασα λιγάκι ως ορεκτικά. Το κυρίως πιάτο ήταν οι αναγούλες και οι εμετοί. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!! Για τρεις μήνες. Με την τουαλέττα εγίναμεν οι καλύτερες φίλες. Αλλά εντάξει. Εθκιαβήκαμεν. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιάε το σιεπέττο, πίεννε ποτζι στη θκειά μου, μετά στην ξάδερφη, έλα μετά που τη δουλειά να καθαρίσεις 2-3 συνάδερφους και αν έχεις όρεξη συνεχίζουμε :-) Εννεν πολλά εκνευριστικές? :-Ρ

      Διαγραφή
  3. εμένα μια φίλη μου μετά την γέννα είπε μου "εν θα σου λεπτομέρειες επειδή θέλω να κάμεις μωρό αλλά εν θέλω 4 πλέον"

    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενιξέρω για τη γέννα ακόμα αλλά εγώ πάλε θέλω να ξέρω όοοολες τες λεπτομέρειες. Αλλά μεν ακούεις, από ότι εκατάλαβα έννεν τόσο τρομερά τα πράματα. Ελπίζω δηλαδή. :-/

      Διαγραφή
    2. Όχι δεν είναι...πάντα. μπουαχαχαχαχα

      Οι δικές μου εγκυμοσύνες ήταν οι πιο τέλειες. Οκ φεύκω μην πυροβολείς.

      Διαγραφή
    3. Μεν φοάσαι κόρη, έθθα σε κυνηγώ με τον τζοίλιο.
      Εννα σου πέψω την Mademoiselle Hyde χεχεχε

      Διαγραφή
  4. Eγώ είχα.. α σόρρυ εν έμεινα έγκυος:))) Να σου οω πάντως πολλές μετά που να γεννήσουν λένε, λένε (αν θέλουμε το πιστεύκουμε) ότι ξεχάννουν τα ούλλα. Εν ξέρω αν ισχύει!!

    Υ.Γ αρέσκουν μου πολλά τούτα τα ποστ να μας τα κάμνεις συχνά αν τα θυμάσαι βέβαια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εχω βάσιμες υποψίες ότι ισχύει πάντως..
      Υ.Γ.έννα σας τα πρήσω.

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τζιαι εδιερωτούμουν γιατί καμιά εν λαλεί τίποτε! Ας τ'αστεία, απλά ξεχνούν ή φαίνουνται μικρά μπροστά στον πόνο της γέννας τζιαι γιαυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω απλώς να ξεχνούν :-/
      (αλλά όπως και να έχει θα προσπαθήσω να τα καταγράψω προς γνώση και συμμόρφωση)

      Διαγραφή
  7. Αν μιλάς γαλλικά δέ το τούτον να πεθάνεις που το γέλιος

    https://www.youtube.com/watch?v=FEXIbsEArTY

    Τζιαι για τα παιδάκια τούτον

    https://www.youtube.com/watch?v=Y-vgjCcarRE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς τα γαλλικά μου μπορεί ναν όσο τα γιαπωνέζικα σου :-(

      Διαγραφή
  8. Εγώ είχα λλίο από όλα εκτός της δυσκοιλιότητας και των νεύρων. Τίποτα σε βαθμό που να με κάνει χάλια. Το χειρότερο εν η καούρα που μου έφερνε τρομερή παλινδρόμηση. Μόλις εγέννησα επεράσαν ούλλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. συχνοουρίες-check, ρινορραγίες-check (τωρά επεράσαν), καούρες -καραcheck-i-hate-them-εν-διούν-παμόν, υπνηλία-check-πάει-τζι-έρκεται
    τίποτε άλλο
    α ναι, επεθύμησα μπύρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εν έχω λιγούρες μπορώ να πω. Οκ πεθυμώ αυγολέμονη αλλά νομίζω εν παραπάνω από ανυπομονησία να χειμωνιάσει παρά ορίτζιναλ λιγούρα. Τώρα να δούμε όμως, έχω δρόμο ακόμα.

      Διαγραφή