Το όχι που έγινε ναι

Λοιπόν έταξα λεπτομέρειες της σύλληψης και βουαλά. Είχαμε μείνει δαμέ.

Μετά την αποβολή λοιπόν, και επειδή δεν έκαμα απόξεση, μπορούσαμε να ξαναδοκιμάσουμε αμέσως αμέσως όπως ήταν και ο στόχος μας. Ήρθε τελικά η περίοδος δε θυμάμε στες πόσες μέρες (γενικά μετά από μια αποβολή ο οργανισμός παθαίνει ένα πατατράκ και χαλά ο κύκλος). 

Ξεκινήσαμε ξανά-μανά τη διαδικασία της σπερματέγχυσης  που επίεν ακριβώς όπως και την πρώτη φορά. Είχαμε πει ότι θα το κάναμε άλλη μια φορά και τέλος. Μόνο και μόνο για την τιμή των όπλων, αφού μας πέτυχε την πρώτη φορά, έστω και αν είχε ατυχή κατάληξη.  Μετά εξωσωματική, γιατί τα ποσοστά επιτυχίας μας με τη σπερματέγχυση ήταν και παρέμειναν απαράδεχτα χαμηλά. Μιλούμε κάτω από 5%.

Κάνουμε λοιπόν τη διαδικασία, πάλι χωρίς πολλές προσδοκίες, αλλά αυτή τη φορά με έτρωγε και ετριβιτζιάζουμουν που λέμε. 

Κάπου μέσα μου είχα έννοια. 

Κι αν πετύχει? Όι όι αποκλείετε. Εν σαν να σου κάθεται το τζακ ποτ θκυο φορές. Αποκλείεται. Αλλά και αν? Ε?

Ήμουν άρρωστη κιόλας με το λαιμό μου και ήθελε να μου δώσει αντιβίωση ο οριλά και να κάμνω ιστορίες με το νου μου εγώ. Πρέπει να ενόμισε ότι είμαι λίον υποχόνδρια αλλά άλλαξε μου την σε «ασφαλή-τέλος-πάντων» για έγκυες αντιβίωση.

Λέω και εγώ κανεί να παραλογίζομαι. Θα πάω να κάμω μιαν ανάλυση με το αίμα που δείχνει νωρίς τζαι κανεί. Στες 10 μέρες περίπου, λοιπόν, μετά τη σπερματέγχυση σταματώ στο δρόμο για τη δουλειά στο Απολλώνιο και κάμνω τεστ αίματος. 2 ώρες μετά πιάννω τηλέφωνο. 

Αρνητικό.

Μα σίουρα? 

Σίουρα. Αρνητικότατο.

Ε τουλάχιστον τωρά ξέρω και δε θα παραλογίζομαι μόνη μου. Περιμένουμε πάλι την περίοδο και βουρ για εξωσωματική. 

Περνούν αλλό 5-6 μέρες και θωρώ καφέ. Οκ τούτο εν η αρχή της περιόδου. Για να ξεκινήσω τις ενέσεις πρέπει να κατεβεί  καθαρό γαίμα.

- Μα έννα πέσει μες το Σαββατοκυρίακο όπως το κόβω ιατρέ μου και που θα βουρώ να βρίσκω τες ενέσεις?  

- Έλα ποδά να κάμουμε ούλτρασαουντ τζαι να σου γράψω και τα φάρμακα να τα έχεις, λαλεί μου ο ιατρός. Μια χαρά το ούλτρασαουντ το ενδομήτριο φαίνεται παχύ παχύ έκαμες και τεστ αίματος και βγήκε αρνητικό είπες?

- Ναι.

Συζητάμε για το ποιο πρωτόκολλο φαρμάκων θα ακολουθήσουμε, από τα δύο που υπάρχουν διαθέσιμα στην αγορά. Αποφασίζουμε για μια στρατηγική που οι λεπτομέρειες εν μπόρινγκ και πάω να συνάξω τα χάπια. 

Δαμέ πρέπει να δώσω παραπάνω λεπτομέρειες, γιατί μπορεί να έχει κόσμο που να ενδιαφέρεται.

Παρένθεση:

Στην εξωσωματική δίνονται μια σειρά από ενέσεις. Αυτές οι ενέσεις εν πολλά ακριβές. Υπάρχουν δυο εταιρείες που έχουν η κάθε μια το δικό της σετ ενέσεων.

Το κράτος επιδοτεί τις εξωσωματικές με το να προσφέρει δωρεάν ουσιαστικά τα φάρμακα της μια εταιρείας. Αν είσαι γυναίκα κάτω των 40 για 45 -δε θυμούμαι τωρά- δικαιούσαι να πάρεις τη συνταγή από τον ιατρό σου να πάεις στο Μακάρειο με τη συνταγή και το πιστοποιητικό γάμου και να πάρεις τα φάρμακα για 2 ευρώ. 

Αυτό μπορεί να επαναληφθεί για μόνο τρεις φορές μέχρι την ηλικία των 40 ή 45 δε θυμάμαι τώρα. 

Ούτε ραντεβού θέλεις, ούτε περιμένεις, ούτε γιατί και διότι, ούτε τίποτα. 

Πολλά εύκολη και απλή διαδικασία και φεύγεις από εκεί με μια τσέντα του σουπερμάρκετ γεμάτη φάρμακα τα οποία πρέπει να πας να τα βάλεις αμέσως στο ψυγείο.

Έννεν ούτε στο ελάχιστο αυτό που θα έπρεπε να προσφέρει ένα κράτος με τεράστιο πρόβλημα υπογεννητικότητας αλλά ας εν τζιαι τούτο.

Οι ενέσεις αν πρέπει να τες αγοράσεις από έξω μπορεί να στοιχίσουν και πάνω από 800 ευρώ. Εγώ πήρα και μια ένεση της άλλης εταιρείας από το κέντρο εξωσωματικής που εν ένα σύστημα που ‘έν το φάρμακο σε μια σωλήνα όπως το στυλό και αλλάζεις βελονίτσες και κρατά για κάμποσες δόσεις αναλόγως του πόσα ml θα σου πει ο ιατρός να βάζεις. 

Σε έναν κύκλο προσπάθειας μπορεί να χρειαστεί κάποιος και 3 τέτοιες και περισσότερες και στοιχίζουν 300 ευρώ η κάθε μία. Ενιγουέη εγώ πήρα και από τις δύο εταιρείες, γιατί έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε με το ιατρό και οι λεπτομέρειες είναι ασήμαντες.

Κλείνει η παρένθεση.

Τα φάρμακα λοιπόν είναι στο ψυγείο, πιάνουν ένα ολόκληρο ράφι για να καταλάβετε, και εγώ περιμένω για Σάββατο για Κυριακή να ξεκινήσω να βαράω ενέσεις. Το καφέ όμως τζιαμέ που επόλληνε τη δεύτερη μέρα, μετά λιγόστεψε και μετά λιγόστεψε κι άλλο. Καθαρό αίμα γιοκ.

Πιάνω το ιατρό.

- Ρε ιατρέ, τούτο το αίμα δε λαλεί να κατεβεί.

- Χμμμμ περίεργο. Έκαμες εξέταση με το αίμα είπες.

- Ναι.

- Τες ορμόνες σου ετσιεκκάραμεν τες. Χμμμμμ. Ρε δεν πάεις να ξανακάμεις την εξέταση σε ένα άλλο χημειο και ταυτόχρονα να κάμεις και το τάδε και το δείνα?

Πάω στο άλλο χημείο, κάμνω τις εξετάσεις. Πιάνω τηλέφωνο.

- Ναι, με ακούτε? Είναι 75. Θετικό. Συγχαρητήρια.

-…………………………. ? ... ! ... ?

ΤΙ???? ΠΩΣ???? ΠΟΤΕ????? (google search hcg values/ hcg range/κτλ) omg omg, εν χαμηλά, γιατί εν χαμηλά, (ΠΑΝΙΚΟΣ)  ίνταλόης εβρέθηκεν τούτο θετικό τωρά?

- ΙΑΤΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕ?????  

- Ναι ναι μόλις εμιλούσα και εγώ μαζί τους. Έννα σε κάμω case study  χαχαχα.

- Μεν γελάς!! Εν χαμηλό ιατρέ.

- Αχέμ.. Ναι ντάξει εν χαμηλό αλλά μεν μου απογοητεύεσαι οκ? Μεν βιάζεσαι. Να το ξανακάμεις και βλέπουμε. Καλά το αρνητικό που είπες πόσα ήταν?? (αρνητικό θεωρείται άμαν υπάρχει ένδειξη κάτω από 5 mIU/m.)

- Ρε λαλείς να ήταν 3 για 4 τζιαι να μου είπαν αρνητικό ενώ κάτι εγίνετουν?

Τηλεφωνώ στο Απολλώνιο: ναι για μια εξέταση μπλά μπλά πόσο ακριβώς ήταν η μέτρηση σε νούμερα?

- Μηδέν.

- Μηδέν λαλούν μου. Μηδέν από μηδέν, μηδέν.

- Ρε καϊσούδιν μπορεί να ήθελεν καλιμπράρισμα το μηχάνημά τους ρε, λαλεί μου ο ιατρός, μεν φρικάρεις.

- Μα ήνταλοης να μεν φρικάρω. Αμάνα μου μάνα μου τζιαι ευτυχώς που δεν εχαπακώθηκα με καμιάν πιο δυνατή αντιβίωση τούντες μέρες. 

ΜΑ ΤΙ ΕΚΑΜΝΑ τουντες μέρες? Α? Εσυ θυμάσαι? Εγώ δεν αθυμούμαι!! 

Φρικ-φρικ-φρικαουτ!! 

Τζιαι τι σημαίνει εν χαμηλό? ΕΘΚΙΕΒΑΣΕΣ ΤΙ ΛΑΛΕΙ ΤΟ GOOGLE ΙΑΤΡΕ ΜΟΥ??? Α? Α?

- Ναι μανα μου, (πρέπει να ετράβαν λίο τα βυζιά του από την άλλη άκρα του τηλεφώνου) μεν βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Υπομονή και ψυχραιμία και θα κάμνεις την εξέταση κάθε 2 μέρες για 3 φορές και μετά όταν και αν βγει το νούμερο πάνω από 1000 θα φανεί στο ούλτρασαουντ.

Δεν είναι στα χέρια μας τωρά. Υπομονή. Και ψυχραιμία. ΤΖΑΙ ΞΑΠΟΛΑ ΤΟ GOOGLE!

- Ναι ρε ποννα βασίζομαι μόνο σε όσα μου λαλείτε. Πριτς.

- Φέρτα μίλια σου τζιαι εννα κάμεις καμια ζημιά που το άγχος σου τζιαι μόνο α!

- Οκ πας σε τούτο έχεις ένα πόιντ.

- Θέκιου για την ψήφο εμπιστοσύνης ρε!

- Τίποτε ιατρέ.

(Σοβαρά τούτα που συμβαίνουν πρέπει να είναι κανένα ποτούντα καρμικά μαθήματα και πελλάρες που πιστεύκει η μάνα μου ότι πρέπει να διδαχτούμε και νευριάζει με τζιαι τωρά κάποιος κάμνει μου πλάκα γιατί πιο ανυπόμονο πλάσμα από μένα δεν έχει) 

(Και πριν να ψηλώσει πάνω από 1000 η ένδειξη στο αίμα δε φαίνεται τίποτε στο ούλτρασαουντ)

Ενιγουεη το όλο φρικάρισμα είχε βάση στο ότι άμαν εν χαμηλή η ορμόνη στο τεστ εγκυμοσύνης μπορεί να σημαίνει ότι πάμε για δεύτερη αποβολή ή ότι εν εξωμήτριο ή ότι μπορεί να είναι όλα μια χαρά και να είμαι η περιπτωσάρα.

Αυτά εν συντομία (εν ποια?)

Τελικά ήμουν η περιπτωσάρα, η εγκυμοσύνη όχι μόνο εξελίχτηκε αλλά ετάραξε με στα συμπτώματα και μέχρι τώρα φτου φτου φτου πάμε καλά. 

(είπα σου φτύσ’ με)  

Τώρα έχω μια σακούλα φάρμακα που εν κρίμα τζιαι λυπούμε τα, έχει κόσμο που δε βαστά, το νοσοκομείο φυσικά δεν μπορεί να ρισκάρει να πάρει επιστροφή φάρμακα τζιαι εν λογικό, εγώ λυπούμε να τα πετάξω τζιαι εν τζιαμέ τζιαι πιάνουν ένα ολόκληρο ράφι του ψυγείου.

Το γιατί έπιασα και τις δυο φορές με τόσο απαράδεχτα ποσοστά κανένας δεν το ξέρει. 

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ και να συμβουλέψω όσους εκεί έξω το παλεύουν είναι πρώτον να μεν απογοητεύονται, γιατί γίνονται και τα απίθανα. 

Δεύτερον -και δεν ξέρω αν βοηθά- είναι ότι εγώ και τις δύο φορές μετά τη διαδικασία έπεφτα σαν το λέσιην πας τον καναπέ όσο περισσότερο μπορούσα τις επόμενες 2-3 μέρες αν και σου λένε ότι μπορείς να επιστρέψεις κανονικά στις δραστηριότητες σου. 

Το ίδιο έκαμα και την 5 με 6 μέρα μετά, γιατί ήξερα πως κάπου εκεί φτάνει η βλαστοκύστη στην μήτρα και προσπαθεί να εμφυτευτεί. Μπορεί απλά να έκαμνα ιστορίες και πελλάρες με το νου μου, αλλά αυτό έκαμα αυτό λέω.

Επίσης δεν εσταμάτησα να παίρνω το folifer ούτε μια ημέρα από την πρώτη προσπάθεια και ξέρω ότι γενικά βοηθά να ισορροπήσεις το σίδηρο και τις σιδηραποθήκες σου, όταν ξεκινήσεις να προσπαθείς για μωρό. Και έπιασα και κάτι πολυβιταμίνες που ήταν για όσες προσπαθούν να συλλάβουν.

Και κυρίως μην απογοητεύεστε και υπομονή (πόσο τραγικό να λαλώ εγώ τούτη τη λέξη?)