Βack to basics

Πάμε ξανά στα βασικά, να επιστρέψουμε στην αγνή ζωή και λοιπές μαλακίες, μπας τζαι δούμεν χαΐρι.

Ποιές είναι οι βασικές συνιστώσες του κράτους.

1. ένα σύνολο ανθρώπων

2. που κατοικεί σε ορισμένη εδαφική επικράτεια

3. οργανωμένο κάτω από μια οργανωμένη πολιτική εξουσία

4. που έχει τη δύναμη να ασκεί εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία.

Το «σύνολο ανθρώπων» είναι γενικό και αόριστο, γιατί ακριβώς τα κράτη δεν είναι μόνο εθνικά κράτη. Συγκεκριμένα η έννοια του έθνους-κράτους εν πολλά καινούρια.

Η εδαφική επικράτεια δε χρειάζεται εξηγήσεις.  Άμαν δεν ορίζεις ένα «ζωτικό χώρο» όπως λέγεται, μπορεί να μιλάμε για έθνος, λαό, όπως θέλεις πες το, αλλά κράτος δεν έχεις.

Και ερχόμαστε στο ψητό. Η κυβέρνηση. Η εξουσία. Τούτη κανονικά ορίζουν την τα άτομα που συνιστούν το κράτος. Δηλ, σε ένα ιδανικό κόσμο, αποφασίζουμε όλοι εμείς ποιοι και πώς θα μας κυβερνούν. Εννάν δημοκρατία άρα εκλέγουμεν τους? Ενναν βασιλεία άρα καρτερούμεν που το βασιλιά και τους απογόνους του, ενναν ολιγαρχία άρα ορίζουν μας όσοι εν ππαραωμένοι? κ.τ.λ. 

Όλα δοκιμάστηκαν ανά τους αιώνες. Και το συλλογικό συνειδητό των ανθρώπων έκρινε πως η δημοκρατία είναι καλό και δίκαιο πολίτευμα, γιατί θέλω και πρέπει εγώ, ο πολίτης, να έχω λόγο στις αποφάσεις της εξουσίας από τις οποίες εξαρτάται η ζωή και η περιουσία μου. Έγιναν επαναστάσεις, πόλεμοι, ιστορίες, κακά, για να αποκτήσουν κάποια τυχερά κράτη την ευλογία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Μεταξύ αυτών και το δικό μας, έστω και αν αυτή η απόφαση πάρθηκε για μας μέσα από ένα δοτό σύνταγμα.

Παρένθεση

(Τι σημαίνει δημοκρατία? Αρχικά σήμαινε ότι όοοοολοι οι πολίτες μαζεύονταν μαζί στην πλατεία της πόλης-κράτος και αποφάσιζαν όλοι μαζί. Σήμερα δεν είναι δυνατόν να γίνεται αυτό. Άρα ο ποιο πρακτικός τρόπος που βρέθηκε είναι να έχουμε εκπροσώπους. 

Γι’ αυτό και η βουλή λέγεται Βουλή των Αντιπροσώπων. Αποφασίζω εγώ στις εκλογές με την ψήφο μου: Ποιόν κρίνω ως πολίτης ότι θέλω να με εκπροσωπήσει στο σώμα που αποφασίζει τους νόμους?

Ποιος είναι αυτός που με την παρουσία του εκεί θα διασφαλίσει τα συμφέροντα εμένα του πολίτη? 

Και όχι μόνο τα δικά του?

Οι άνθρωποι όμως ξεχνούν και βολεύονται. Ζουν στην πλάνη ότι όσα κέρδισαν, δηλαδή το δικαίωμα στη δημοκρατία, στο λέγειν, είναι εκεί, μόνιμα, διασφαλισμένα και αμετακίνητα. Ξεχνούν ακόμα και το ότι οι εκλελεγμένοι εκπρόσωποί μας χρειάζονται έλεγχο, αλλιώς όλα αυτά μπορεί να χαθούν ανά πάσα στιγμή. Και κυρίως ξεχνούν ότι και οι εκλελεγμένοι αντιπρόσωποι μας εν άνθρωποί όπως ο καθένας μας, με τες αδυναμίες τους, τα λάθη τους, τα ελαττώματά τους.

Άρα αγαπητέ πολίτη, όλοι πρέπει να έχουμεν έννοια. Όταν ψηφίζουμεν κάποιον -οποιουδήποτε κόμματος- πρέπει να έχουμεν έννοια τι στα ανάθεμα κάμνει τούτος ο μαλάκας που τον εψηφίσαμεν τζιαμέ να αποφασίζει για λόου μας. Δε θα αναλύσω τα κόμματα και τις πεποιθήσεις τους. Ας μείνουμε μόνο εδώ. Ποτέ δεν προσπάθησα εξάλλου να πείσω τον οποιονδήποτε να αλλάξει κόμμα. Τα περισσότερα κόμματα έχουν και άξιους και ανάξιους στις τάξεις τους. Όποιο κόμμα και να ψηφίζει κάποιος έχει πληθώρα επιλογών. Αυτό έλεγα σε όλους, όταν ήταν οι βουλευτικές. Αλλά, όταν κάνουμε την επιλογή μας, οφείλουμε να έχουμεν έννοια. Εκτός φυσικά αν προτιμάς να αποφασίζει η θκειά σου η Αντρούλλα για σένα, οπότε πάω πάσο.)

Κλείνει η παρένθεση

Το κράτος λοιπόν πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκεί εσωτερική κυριαρχία.

Αυτό γίνεται με την επιβολή των νόμων, διαταγμάτων, κανονισμών κ.τ.λ. τα οποία είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να ακολουθούμε και, αν δεν το κάνουμε, έχουμε τις ανάλογες συνέπειες έναντι του νόμου που εμείς οι πολίτες, μέσω των αντιπροσώπων μας, ψηφίσαμε. 

Και πάρα πολύ σημαντικό μέρος αυτής της εσωτερικής κυριαρχίας είναι η δυνατότητα άσκησης εσωτερικής πολιτικής με την έννοια του πολιτικού σχεδιασμού, της ανάπτυξης, της κοινωνικής πολιτικής κ.τ.λ.

Εξωτερική κυριαρχία είναι η αναγνώριση που έχει αυτό το κράτος από τα άλλα κράτη. Οι διπλωματικές και άλλες σχέσεις που αναπτύσσουμε με άλλα κράτη είναι έκφραση αυτής της εξωτερικής κυριαρχίας.

(Αυτός είναι και ο λόγος που το ψευδοκράτος λέγεται ψευδοκράτος. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά εκτός από το τελευταίο, την αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα με τη σύναψη διπλωματικών και άλλων σχέσεων. 

Γι’ αυτό και όταν ακούμε πως προσπαθούν να συμμετέχουν σε διεθνή αθλητικά δρώμενα, διεθνή επαγγελματικά συνέδρια, τουριστικές εκθέσεις κ.τ.λ πρέπει να ξέρουμε ότι ακριβώς αυτό είναι ο απώτερος στόχος τους, σιγά σιγά, από τα χαμηλά και τάχα αθώα, να συνάψουν τέτοιους διεθνείς δεσμούς και συνεργασίες. 

Γι’ αυτό και αντιδράσαμε έντονα στην προοπτική για απευθείας εμπορικές σχέσεις του ψευδοκράτους με άλλα κράτη. Εν θέμα ουσίας και όχι καρκασιαλλικιού.)

Αυτά για την ώρα.

Συμπληρώστε ελεύθερα.