Reproduction

Ωστέ, αποφάσισες να κάμεις παιδί. Αποφάσισες να απαρνηθείς τα ήσυχα βράδια παρέα με ένα καλό βιβλίο, τα νωθρά σαβατοκυρίακα με καλή μουσική και γεύματα με καλή παρέα κατά τα οποία μπορείς να ολοκληρώσεις ολόκληρες προτάσεις και ερωτικά βράδια όπου ορκίζεστε ότι η αγάπη σας είναι το μόνο που χρειάζεστε σε αυτή τη ζωή. Αποφάσισες να μετατρέψεις τους καναπέδες σου σε τραμπολίνα και να εγκαταλείψεις την παραγωγική  ενασχόληση χρήσιμες τέχνες, για να βουράς όπως τον πελλον πουτάπισων τις δικές σου αναπαραγωγές.

ΓΙΑΤΙ????

Ποιητές είπαν πως ο λόγος που οι άνθρωποι κάνουν παιδιά είναι για να κερδίσουν την αθανασία .

Αθανασία? Τωρά που έχω πέντε, το μόνο πράγμα που μου έχει απομείνει είναι η ελπίδα πως θα φύγουν επιτέλους από το σπίτι μου πριν πεθάνω.  Όχι όχι, η αθανασία σίγουρα δεν είναι ο λόγος που εκάμαμεν τούτες τες αξιολάτρευτες πηγές άπλυτων ρούχων και  συνεχούς φασαρίας. Και σίγουρα δεν τα εκάμαμεν επειδή πιστεύαμε ότι θα ήταν διασκεδαστικό να δούμε το ένα να κάθετε σε μία καρέκλα με το πόδι του να εξέχει, ώστε το άλλο να εκτοξευθεί σαν τον Explorer I […]

Ούτε έκαμα παιδάκια για τα δω να προβαίνουν σε πράξεις που θα έπρεπε να μελετηθούν από εξελικτικούς επιστήμονες. «Όλοι στο αυτοκίνητο» τους είπα μια μέρα. Τζιαι οι πέντε εβουρήσαν στην ίδια πόρτα του αυτοκινήτου, προσπάθησαν να πιάσουν το ίδιο χερούλι και πέρασαν τα επόμενα λεπτά δέρνοντας ο ένας τον άλλο. Ούτε και ένα δεν είπε « κοίτα, έχει ακόμα τρείς διαθέσιμες πόρτες!» Από την άλλη, ο σκύλος ήταν ήδη μέσα στο αυτοκίνητο. […]

Ούτε εκάμαμεν παιδιά για να αποκτήσουμε νέες ρυτίδες από το συχνό συνοφρύωμα και το παραμιλητό «μα όι, να σου λαλώ τζιαι να μου λαλείς α!»

Όχι… Σαν τόσα νέα ζευγάρια, ήμασταν τυφλοί και δε βλέπαμε την απόγνωση στα πρόσωπα των γονιών γύρω μας. […]

Όχι, δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική πίσω από την επιθυμία ενός άντρα που θα τον κάνει να βγει στον κόσμο, να βρει μια γυναίκα και να της πει «θέλω να σε αγκαστρώσω, για να αποκτήσουμε ένα ποτούτο» […]

Φυσικά ένα βρέφος είναι πάντα αξιαγάπητο.  Λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να αντισταθούν σε ένα βρέφος. Οι άνθρωποι τείνουν να βρίσκουν χαριτωμένα ακόμα και τα περιττώματα τους και τα ονομάζουν «κακκάκια» (poopoo). Ναι ακόμα και αυτά γίνονται πολύτιμα, καθώς η άφιξη ενός μωρού συμπίπτει με την αναχώρηση της λογικής μας και οι νέοι γονείς θα υποδείξουν περήφανα στους παππούδες «κοίτα τι κάναμε? кακκάκια!!!» γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την όποια θεωρία περί εξέλιξης του ανθρώπινου είδους.  […]

Τα βρέφη είναι τόσο ακατανίκητα που βρίσκουμε χαριτωμένα απόμα και τα αηδιαστικά βρέφη άλλων ειδών. Όπως μια μέρα που έβλεπα στην τηλεόραση ένα πρόγραμμα για τις χελώνες. Και όπως έδειχνε δεκάδες σαλιαρισμένα και λιγδιασμένα χελωνάκια να προσπαθούν να φτάσουν στο νερό, ασυναίσθητα αναφώνησα «ωωω... κοίτα τι χαριτωμένα χελωνάκια..»

Ναι ένα μωρό έχει ασκεί μια τόσο ακατανίκητη έλξη στους ανθρώπους που τους αρέσει ακόμα και να το κοιτάνε όταν κοιμάται. Δέστε πως ολόκληροι μαντράχαλοι πατάνε στις μύτες των δακτύλων τους για να χαζέψουν ένα μωρό στην κούνια του. Και ίσως αυτό να απαντά το γιατί οι άνθρωποι κάνουν μωρά που σύντομα θα αρχίσουν να περιφέρονται ανεξέλεγκτα και να τσιριλλούν «δικό μου, δικό μου, δικό μου».

Γιατί μια τέτοια απόφαση λαμβάνεται από την καρδιά και όχι από τη λογική.

Bill Cosby - Fatherhood

...Και όταν πια πάρεις τούτη την παράλογη απόφαση, κλαίεις τα λεφτά που έδωκες στα προφυλακτικά τόσα χρόνια.

Nah! Τουλάχιστον, όταν θα μας ρωτήσουν οι κότσιροι από πού έρχονται τα μωρά, θα έχουμε εύκολη την απάντηση. Από το γιατρό!