kaisi, the origins

Είπα σας το ότι γενικά το family branch από το σιδηρούν παραπέτασμα έσhει παραπάνω άκσιον. Σήμερα θα σας πω για τον πρόπαππου μου.

Ήταν μεγάλος καταφερτζής. Ως έμπορας εταξίδευκε αρκετά και είχε γνώση του κόσμου.

Στο χωριό του ήταν ο man to go to. Εννα σας πω δυο από τα περιστατικά δατ echo thru the years

#1

Στο χωριό εκάμαν σύστημα με αυλάτζια να φέρνουν το νερό που τον ποταμό, για να ποτίζει ο κόσμος τα χωράφκια του (παρόμοια υπήρχαν και στην Κυπρο). Κάθε οικογένεια δικαιούταν κάποιες ώρες να γυρίζει το νερό προς τα δικά της τζαι εφακκούσαν γυριλλί.

Ώσπου επίαν κάποιοι χωρκανοί, που ήταν η σειρά τους τη νύχτα να γυρίσουν το νερό προς τα χωράφια τους, στον παππού τζαι λαλούν του:

- Ενιμπορουμε να ποτίσουμε τα χωράφκια μας, έσhει ξωτικό τζιαμε στον ποταμό τζαι εν μπορούμε να κοντέψουμε, φοούμαστε.

Ο παππούς όντας άπιστος, άθεος και γενικά πολύ προχώ για την εποχή εν επίστευκε με σε θεούς, με σε δαίμονες, ποσό μάλλον σε ξωτικά.

-Παρετάτε ολάν πελλάρες. Να πάμε να μου δείξετε πού εν το ξωτικό.

Πιάνει το τουφέκκι, γεμώνει το αλάτι χοντρό τζαι παν στην ποταμοσhιά.

Τζαι όντως, όπως κοντεύκουν, θωρούν μες το σκοτάδι το ξωτικό… μορφή γυναίκας ντυμένης στα άσπρα, με λυτά μαλλιά να χορεύει στο νερό…..  ουουουουουουου………  να κάνει υπόκωφα σαν φάντασμα.

Παλλουκώννουν οι χωρκανοί φοιτσιασμένοι. Έτο! Έτο!

Προχωρά ο παππούς, κρατς- κρατς οπλίζει το τουφέκκι τζαι σημαθκιάζει.

Άντα τζι΄ ακούει το χαρακτηριστικό θόρυβο του όπλου που οπλίζει το “ξωτικό” σηκώνει τα άσπρα φουστάνια του να κοπεί του βούρου. 

Πυροβολεί ο παππούς με το άλας… ΑΑΑΑιιιιιιιιιι το “ξωτικό”.

Που τζείν την μέρα εν εξαναφάνηκε το ξωτικό τζαι η παπαθκιά έκαμε κάτι εβδομάδες να κάτσει σε σκάμνο στην εκκλησιά.

(φοϊτσιάζοντας τους χωρκανούς είχαν περισσότερη ώρα το νερό να ποτίζει τα χωράφια τους)

(ο Ττόμης θα ήταν περήφανος)

#2

Κάποια στιγμή στα περίχωρα του χωριού ήρθαν γύφτοι. Επαρκάραν τες άμαξες τους εστήσαν τζαι τα τσιατιρούθκια τους.  Εν άρεσε στους χωρκανούς τούτο, καθώς οι γύφτοι είχαν φήμη ότι έκλεβαν ζώα και σπαρτά. Αναβρασμός στο χωριό. Ήταν έτοιμοι να κάμουν φασαρίες, για να τους θκιώξουν.

-Εθθα κάμετε τίποτε, λαλεί ο παππούς, αΐστε τζαι θα κανονίσω να φύουν που μόνοι τους.

Πάει με αλλό θκυό στην κατασκήνωση, τάχα να δουν αν έσhει κανέναν γανωτή, τζαι πας την κουβέντα λαλεί τους:

-Εννεν τζαι πολλά καλός ο τόπος σας δαμέ πάντως.

-Γιατί?

-Έσhει στοισhειά. Φαντάσματα. Εν haunted!!

Εκανόνισε τζαι επιάσαν χελώνες, εκολλήσαν κεριά στη ράχη τους τζαι τη νύχτα εξαπολήσαν τες μες το δάσος στην πλαγιά δίπλα που την κατασκήνωση. Ανάψαν τα κεριά, εχωστήκαν τζαι μες τα δεντρά τζαι εκάμναν ουουουουουουουου.

Ως το πρωί οι γύφτοι εγίναν καπνός.

(Παρακαλώ διάφορα ρατσιστοειδή -σαν τον αμπάλατο που συνάντησα προχθές- όπως πάρουν παράδειγμα και δουν πως δε χρειάζονται πορείες μίσους οι οποίες είναι τρε μπαναλ.

Σκεφτείτε κάτι πιο δημιουργικό, πιο κοψονούρικον τελοσπάντων)